Бабаларыбыздын тарбиясы күчтүү болгон. Мындай пикирин коомдук ишмер Дастан Сарыгулов билдирди.

- 70 жыл СССР убагында, 30 жыл эгемен доорунда беш-алты муун кыргыз эли байыркы тарыхынан ажырап, улуу дөөлөтүнөн кабарсыз калып, эне-тилинен, рухий өзөгүнөн алыстап, маңкуртчулукка жакындап, өзүн тааныбай калганы тарбияга зор залакасын тийгизкен экен да?

- "Тарыхын жок кылып, тилин өчүрсөң – эл өзү эле жоголот" деген саясат 3 – 4 миң жылдан бери жүрүп келатат. Бабаларыбыз бул саясаттын далайын көрүп, башынан кечирген экен...

"Өткөнүн билбеген – келечекке жол таппайт" – деп даанышман бабаларыбыз айткандай, өткөн отуз жыл бою жолубузду таппай, туш тарапка урунуп келатабыз...

Белек Солтоноев («Кыргыз тарыхы». Бишкек, 2003 ж. 448 бет) китебинде минтип жазат: "Кыргыз жоонун көптүгүнө карабастан согушкан. Жоо кайда дегенден башканы билбеген. Аркасынан жараланса качып баратып жараланыптыр деп баласы болсо да аны киши катарында көрбөгөн; эгерде жаракат бет алдынан болсо, беттешип жаралуу болуптур деп ыраазы болгон" - 17- бет;

"Анжиянга кыргыз киргенде шаарга, кыштакка тентип кирип кеткен. Ачарчылык болуп… жакшы катындар балдарын өзүбекке сатып, эгерде албаса Сырдайрага ыргытып жиберип, эрине эмчегин эмизип багып кеткен – аман болуп калмактан Ата-Мекенди куткарсын – деп", - 135-бет.

Бабаларыбыздын тарбиясы кандай күчтүү болгон!

Тарбия ишине чоң тоскоолдук жаратып, кесепетин тийгизген ата-эненин балага ашкере сүйүүсү жана аёосу болуп келген. Мындай балдар эрке, бош, борпоң, кайратсыз болуп калат экен көп учурда...

Булак: NazarNews.kg