Азыркы тапта, биз жашап жаткан күндө, интернет деген азгырыктын ааламына кир­беген чанда болуп калды. Бул ириет ошол «азгырыкты» аңтарып олтуруп, улам-улам ушул макала көзгө урунуп туруп алды. Ан­да, келиндердин орду жөнүндө кеп козго­луп, аларга тиешелүү илгертен келе жаткан эрежелер да тизмектелип, деги койчу ба­ары айтылыптыр.

Алардын айрымдарына көз чаптырсак:

Келин- кайната-кайненесинин, ошон­дой эле жолдошунун улгайган туугандары­нын жолун кесип өтпөшү керек. Бул аларга болгон сый-урмат.

Келин- кайнанатасына эч качан далы­сын салган эмес, кайнатасынан алыс олтур­са да ал тарапка карап бурулган эмес. Ый­мандуу келин деги эле кайын-журтуна тик карап сүйлөчү эмес.

Келин- барган жеринде төргө олтурбайт. Бирок, кыз бала төркүнүнө барганда албетте төрдө олтурушу керек.

Келин -кайнатасынын жана аны менен бирге улуу кайындарынын атын атабайт, тергеп айтыш керек аларды.

Келин- кайындарынын жанында катуу каткырып күлбөш керек. Бул анын ыйма­нынан кабар берет.

Келин- кайындарынын жана төркүнүнүн көзүнчө бала эмизбейт. Өзүнчө бөлмөдө ба­ласына эмчек бериши абзел.

Келин-кайнатасы олтурган орунга ол­турбайт, кийимдерин тебелеп же аттабайт. Тамакты сол кол менен сунбайт, ал сыйла­бастык. Кетик идишке тамак куйбайт, се­беби мындайда ырыскысы кемийт деген түшүнүк болгон.

Келин- үйгө келген коноктор менен бо­согодо туруп учурашпайт жана коштошпойт.

Мына ушундай көптөгөн насаат кепти окуп олтуруп ушул насааттар азыр сактал­ганбы деген ой көөдөндү уйгу-туйгу кылат. Себеби жакшы салт, жакшы насаат жакшы жолдорго гана алып барбаса жамандыкка алып барбайт да.

Айкүмүш ЖОЛДОШБЕКОВА

Булак: "Айгай"