Парламенттик жыйындарда катышып жүрүп канча байкадык, «Ата Мекен» фракци­ясынын депутаттары өздөрүнө керек масе­лелер каралганда гана пайда боло калышат. Алар «эл», «чындык» деп алтын шилекейлерин чачыратышса Гобин Гуд биякта эле калат. Ал эми социалдык маселелер каралып жатканда аларды «ит менен издесең да» таппай каласың, көп учурда.

Мисалы мурдагы күнү ЖКнын жалпы отурумунда өздөрүнө тиешелүү масе­ле каралганда биринин-артынан бири микро­фонго чыгып кандай гана бакылдашты. Аны биз журналисттер эле эмес түз эфирден бүт Кыргызстан көрдү. Ал эми кечээ парламентте коопсуздук, миграция, аба каттамдары туура­сындагы маселелер каралып жатканда алар­дан депутаттар Гаипкулов менен Мамашева эле бирдемелерди сүйлөгөнү болбосо, айкы­рып чыккан Алманбет, лирика менен сүйлө­гөн Каныбек менен Садыктын да караандарын көрө албадык. Мурун Текебаев да ушинтип өзүнө «керектүү» кезде бар болуп, сөөмөйүн кезеп катуу бакылдап, жөн учурда а киши­нин караанын да көрбөй калчу элек.

Убагында боркулдаган Болот Шер дегени да бар болчу. «Ден-соолугум начар» деп жүргөн Болот Шер да «бирдеме» чыкчу учурда асмандан түшкөн­дөй пайда болуп, «соода» соңуна чыккандан кийин көздөн кайым болуп, айлап эмес, алты айлап анын караанын көрүүгө зар болчубуз. Кезинде, мародерлук маселеси көтөрүлгөндө «Ата Мекенчилер» аз эле жерден ошо Ак Үй­дө түнөп калганга чейин барып жүрүштү го?

Булак: «Айгай-пресс»