Баш тамга... акыркы чекит. Өлүм. Өмүр... Бу эки сөздү бири-биринен (Ө) сызык болуп турат. Бул сызык чагылган өмүр. Ал өмүр көз ачып жуумгуча. Чагылгандын мизиндей бир жанды да, бир өчтү. Улан... Уландын ысмы акыр-чикирди сапырып, кир-когду көккө сапырган Шамалды. Улан шамалын эске салды. Эгизбаевдин дагы бир түгөйү, эгизи - Чындыкты эске салды... Кайран деп айта албай, айтууга дит барбай, арга да жок, амал да жок... Жүрөк ачуу өкүттө. Жаш эле, жалын эле, курч эле найзанын учу, кылычтын мизи эле. Сөздөн өз Чындыгын куруп кетти. Улан, Чындыкты бу жалгандан таппай, Чындыктын түбөлүк ааламына “Ак кемедеги” Баладай жүрөгү арамдык менен кыянатчылыкты көтөрө албай , чындыктын мухитине, Улуу Сууга сүзүп кетти... Улан бунтарь жүрөк - Чындыктын символу. Сен, өз көз караш, позиция, мекенчилдигиң менен дүйнөнү өзгөртөм дедиң... *** ...Жалган сөз жалы кайнайт, Жагжайта жыртып салган, Туурунда ушак сөзү, Бастырбай ушап алган, Акыл-эс парастака, Ыйманга, ыйыктыкка, Ал эмес Күн бетине, Батегин жайып салган... ... “Күн бетине батегин жайып салган”... мезгилде аң-сезимге төңкөрүш жасайм деген жаштыгыңды, курчтугуңду жоготуп олтурабыз...  P.S.  Жубайым Сагын сени университетте окуткамын деп дайыма сыймыктанар эле, келинчегиң Сапаргүл менен Би-Би-Сиде чогуу иштедик деп сыймыктанар эле. Силер экөөңөр баш кошкондо аябай сүйүнгөнбүз...  Ал сыймык баарыбыздын көкүрөгүбүздө түбөлүктүүлүккө айланды...

Султан Раев

Булак: NazarNews.kg