Өзбекстанга гана эмес кыргызстандыктарга да таанымал белгилүү актер, Мухаммадисо Абдулхаировдун кызыктуу маегин darakchi.uz сайтынан которуп берүүнү чечтик.

Кинолордо бул актердун сырткы келбетин көрөрөөрүң менен аргасыздан жылмаясың. Ал гана эмес, Абдулхаиров менен иштешкенди жакшы көргөн режиссёрлор да ушундай. Анткени ага жүктөлгөн ролдорду байытып, жандантат.

- Менден “актёр болбосоң ким болмоксуң?” деп көп сурашат. "Эгер мен актёр болбосом... Сөзсүз актёр болмокмун!" деп жооп берем. Анткени кесибимден эч кандай жамандык көргөн жокмун. Кадыр-баркка ээ болдум. Мени чындап сүйүп, балдарын «Мухаммадисо» деп атаган күйөрмандарым да бар. Карапайым актер үчүн дүйнөдө мындан өткөн бакыт барбы? "Оскар" сыйлыгын бир жолу алуу ниетиң барбы?” - деп сурады. "Оскарым бар" деп жооп бердим.

- Алдыңыз беле? Укпаган экенбиз?

- Билесиңби, кааласаң азыр чогуу базарга барабыз, өзүңөр көрүп турасыңар. Жок дегенде жыйырма-отуз адам менин тегерегиме бир убакта чогулуп, чогуу сүрөткө түшөт. Булар менин Оскарларым!» — дедим сыймыктануу менен.

"Ролдорумдун баарын жакшы деп айта албайм"

– Институтту аяктагандан кийин «Ильхом» театрында иштей баштадым. Улуу режиссёр Марк Вайл койгон көптөгөн спектаклдерде түрдүү ролдорду ойнодум. Ролдорду чын-дилим, жан дүйнөм менен аткардым. Сахнадан мени көргөнү келген күйөрмандарым бар болчу. Анан соң “Жаш көрүүчүлөр”театрында беш-алты жыл иштедим. Глостердин уулу Эдгардын ролуна Аброр Хидоятов атындагы театрга «Король Лир» тасмасындагы ролу үчүн чакырылгам. Чыгармачылыгыма кинолор кошулгандыктан, тартуу аянтында көбүрөөк убакыт өткөрө баштадым. Бара-бара кичинекей ролдорум менен тааныла баштадым. Бардык ролдорумду жакшы деп айта албайм. Кээде тажрыйбасыз тасмаларда ойногонума өкүнүп калган учурларым болот. – Эмнеге макул болдум? деп ойлойм. «Кийинки жолу мен олуттуураак ойлонуп, анан сүрөткө түшүшүм керек» деп өзүм менен өзүм күрөшөм.

“Искусствонун наны катуу, темир тиштүү болуш керек” деп бекеринен айтылбаса керек. Кээде көңүл ооруткан көрүнүштөр болот. Мисалы, “Амир Темур” тасмасында башкы ролго бекитилдим. Хорезмде да үч-төрт күндүк сьемка да болгон. Кийин эмнегедир мени четтетип чыгарып салышты. Бул көрүнүшкө капа эмесмин. Анткени, чыгармачылыгым токтогон жок, мен кинодомун.

"Менин сүйүү баяным"

– Театр жана искусство институтуна тапшырып, абитуриентмин, жумуш менен деканга  барып калдым. Эшиктин жанында Халидахан (менин аялым) машинканы басып жатыптыр. Мен биринчи көргөндө эле сүйүп калдым. Жүрөгүмдө индия күүсү пайда болду. Ооба, ошол күндөн баштап мен деканга сер каттоо болдум. Акыр-аягы, биздин жүрөктөр бири-бирин тапты. Бактыга жараша, бир күнү ата-энем “балам, агаңды үйлөнтөбүз деп жатабыз, эгиз той кылсак кандай дейсиз?” деп калса болобу! Кубанычым койнума батып, толкунданып, Халидахандын дарегин айттым. Ал убакта азыркыдай роза гүлдөрүн убал кылып, чөгөлөп, "мага турмушка чыгасыңбы?" сөздөр болгон эмес. Тойубуз биздин короодо болду. Килемге пахта менен ысымдар жазылып, жаркылдаган чырактар ​​коюла баштаган учур эле. Үйлөнүү үлпөт күнү эки видеокамерага тартылып калганы кошуналар арасында укмуш кеп болгон. Эркек жашоодо эки нерсени – кесип жана жар тандоодо адашпашы керек дешет. Бул эки тандоом туура болгонуна кубанычтамын. Жумуштан бош калганда үйгө телефон чалып, «жүрөгүмдүн нуру, жакшысыңбы?» деп калчумун. Сүйлөшүп бүткөндөн кийин айланамдагылардын баары "ким менен сүйлөштүң?" алар сурайт. Аялыма... “Эй, эркек аялы менен ушинтип сүйлөшөбү?” дедим. Ишенишпейт, тообо!...

"Мен туура эмес кылдым!" дегенмин

– Тасмада көп роль жаратсам да, эмнегедир күйөрмандардын эсинде “Ульфаттар” тасмасы көп. Режиссёр Сабыр Назармухаммаддын “Девона” тасмасын тартып жатканыбызда Мурод ака “Жакында кино алабыз. Анан сен да ойнойсуң” деп калды. Көптөгөн камералардын алдында көп роль ойнобогондуктан, бул сөз мени абдан кубандырды. Бир аздан кийин телефон чалып, бардым. Мурад ака “тасмада төрт каарман бар, баарыбыз классташпыз” дегенин укканда “Атамдан бир аз кичүү кишилер менен кантип классташ болом”  бир аз ойлонуп калдым. "Кабатыр болбоңуз, биз макияж жасайбыз" деди. Жүрөгүмдө тынчсыздануу пайда болду, тасма даяр боло элек, жыйынтык чыгарууга али эрте... Көрөрүм менен ичимди жей бердим. Мен өзүмчө: «Бекер ойнодум! Бекер кылдым! ” – деген ой. Премьера жакындаган сайын уйкум да, табитим да кетти. Эртеби-кечпи "3 күн калды, 2 күн калды, 1 күн калды" деген ой келет. Бирок премьера болгон күнү көрүүчүлөрдүн күлкүсүнөн, кол чабууларынан жетинчи асманга чыктым...

Мен режиссёр тандайм...

- Ролду, сценарийди, режиссёрду өзүм тандайм. Анткени, актер фантазиясын жакшы иштетсе, сценарийде жазылганды чыгара алат. Эң негизгиси, режиссер ага туура багыт берип, каалаганын түшүндүрсө, сенин чыгармачылыгың андан да өсүп, өзүнүн күйөрманыңды чындап таба аласың. Аткарганың көрүүчүнүн жүрөгүнө жетет. Күлдүрөт, ыйлатат, ойго салат. Бул чындыгында кино жана театр искусствосунун башкы милдети. Өзбек киносунда профессионал эмес артисттердин пайда болгондугу биздин кемчилигибиз. Бирок, “өзбек киносу өлдү...” дегенге кошула албайм. Бул абдан жаман нерсе. Өлбөсүн! Бүгүнкү күндө биздин кинотеатрларда пандемияга байланыштуу эл көп эмес. Жараткандан ушул оор күндөрдүн тезирээк өтүшүн тилейбиз. Бирок Мухаммадисо Абдулхайров бош эмес, мен сериал менен алекмин. Чыгармачылык процесске кайтып, күйөрмандарыбызды жаңы тасмалар менен кубанталы.

Маектешкен darakchi.uz сайтынын журналисти Тухфа НАЗАРОВА  

NazarNews тарабынан кыргызчаланды

Булак: NazarNews.kg